Website van theatergezelschap Abattoir Fermé / Website for theatre company Abattoir Fermé



[ new website ]

 

---------

 



[ archief site 1999-2022 ]

 

----------

Abattoir Fermé is een professioneel theatergezelschap, opgericht in 1999 en gevestigd in Mechelen (B). Het werk van Abattoir Fermé vertrekt uit een fascinatie voor 'de wereld achter de wereld': de geheimen van onze cultuur, de wortels van onze collectieve angsten en de verborgen wondes, fantasieën en rituelen van deze tijd. Als inspiratiebronnen tref je in het Abattoir steevast mooie en gevaarlijke vrouwen, zonderlinge mannen op zeepkisten, een crypto-zoölogische santenboetiek en het einde van de wereld. Abattoir Fermé wisselt tekstloze, visuele creaties af met muziektheater, dans, teksttheater, jeugdtheater, opera, bewerkingen van wereldrepertoire enzovoort. Geregeld maakt Abattoir ook uitstappen buiten het theater met o.m. kortfilms, televisie, tentoonstellingen, publicaties, videoclips of concerten. Zowel in het theaterwerk als in de nevenprojecten keren thema's terug als 'de wereld achter het bekende', lichamelijkheid, rituelen, existentiële angsten of duistere fantasieën. De producties zijn toegankelijk voor een breed publiek, los van leeftijd of cultuur. In eigen land bespeelt Abattoir Fermé zowel kunsten- als cultuurcentra; daarnaast toert het repertoire internationaal. Abattoir Fermé werd meermaals geselecteerd voor Het Theaterfestival en was laureaat van de Vlaamse Cultuurprijs Podiumkunsten en diverse internationale awards. De vaste kern van het gezelschap bestaat uit Stef Lernous, Tine Van den Wyngaert, Chiel van Berkel, Kreng, Nick Kaldunski, Nathalie Tabury, Sven Van Kuijk en Kirsten Pieters. Een beknopte historiek: 1999 tot 2001: pioniersjaren Abattoir Fermé werd opgericht in 1999 in Mechelen door Stef Lernous, Nick Kaldunski en Tine Van den Wyngaert. In de pioniersjaren werkte Abattoir Fermé voornamelijk samen met lokale jongeren, muziekgroepen en het liefhebberscircuit. De artistieke interesse ging uit naar maatschappelijke randfiguren, groteske vormen en thema's uit de taboesfeer. Ondersteund door het Cultuurcentrum Mechelen, realiseerde het gezelschap in haar eerste drie jaar een dertigtal projecten. 2002 tot 2005: professionalisering Onder impuls van projectsubsidies en een samenwerking met kunstencentrum nOna kon het gezelschap professionaliseren. De artistieke grondtoon werd een zoektocht naar 'de wereld achter de wereld': een eigenzinnig theatraal universum bevolkt door alternatieve denkers, outsiders, wetenschappers of kunstenaars. De creatie van Galapagos (2004, selectie Theaterfestival) bleek een sleutelmoment in de artistieke en professionele ontwikkeling. In projecten als Bloetverlies (2004), Moe maar op en dolend (2005) en Indie (2005) zochten de makers thema's op als driehoeksverhoudingen, duistere rituelen of de apocalyptische grootstad. Het gezelschap ensceneerde veelal eigen teksten in een filmische theatertaal met fysiek acteerwerk, donkere humor en beklemmende scènebeelden. In eigen land vond Abattoir Fermé een bont en toegewijd publiek. Galapagos, Indie en Moe maar op en dolend introduceerden het gezelschap ook buiten de landsgrenzen. 2006 tot 2010: uitbouw structurele werking In 2006 ontving Abattoir Fermé een eerste structurele erkenning via het Kunstendecreet. Kirsten Pieters, Chiel van Berkel, Joost Vandecasteele (tot 2009) en componist Kreng versterkten de artistieke kern van het gezelschap. Intussen ontstond behoefte aan eigen repetitieruimte, kantoren en decorateliers; die vond Abattoir Fermé vanaf 2009 in de voormalige Mechelse school 'SITO'. Tussen 2006 en 2010 ontwikkelde het ensemble in hoog tempo een veelzijdig oeuvre: van monologen (Lalaland, 2007) tot beeldende performances (o.a. Tourniquet, 2007), van semi-documentaire speeches (Prothese, 2006) of muziektheater (Hard-boiled, 2007) tot duister figurentheater voor kinderen (Nimmermeer, 2008, coproductie De Maan). Abattoir Fermé speelde zowel in de Vlaamse kunsten- als culturele centra; de tekstloze producties werden opgepikt in het internationale festivalcircuit en speelden o.a. in Turkije, Polen, Duitsland, Noorwegen en Italië. In 2008 won het ensemble de Vlaamse Cultuurprijs voor Podiumkunsten voor zijn "indringend en huiveringwekkend theater over de verhalen die de samenleving angst aanjagen en over het theater zelf." Datzelfde jaar werd Abattoir Fermé genomineerd voor de European Culture Prize for New Theatrical Realities. In 2008 ging Abattoir Fermé in tijdelijke residentie bij de Brusselse theater- en filmopleiding RITCS voor een onderzoek rond subversiviteit. Dit Cinerama legde de kiem voor de latere televisiereeks MONSTER!. In 2009 maakte het gezelschap een eerste grotezaalproductie (Snuff) en vierde het zijn tiende verjaardag met hernemingen, een marathonbewerking van De Chaostrilogie en de publicatie van het boek Anatomie - 10 jaar slachten. Met Tinseltown, Tourniquet en Nimmermeer werd het gezelschap drie opeenvolgende jaren geselecteerd voor het Theaterfestival. 2011 tot heden: recent werk Kruisbestuivingen tussen het kernensemble makers/spelers en tientallen gastartiesten resulteerden in een lange reeks theaterproducties: o 'Hypervisuele' creaties als Monkey (2011) en Ghost (2013) werden afgewisseld met teksttheater, o.a. in A Brief History of Hell (2012, selectie Vlaams + Nederlands Theaterfestival) en Grey Gardens (2014). o Het gezelschap bewerkte repertoire van o.a. Lewis Carroll (Alice, 2015), Maeterlinck en De Ghelderode. o In eigen stad ensceneerde Abattoir Fermé feestelijke, groots opgezette 'marathonspektakels': eerst Apocalypso (2012), vervolgens Colossus (2014), volgens pers en publiek "de happening van het jaar" (juryverslag Theaterfestival). Naast creaties die het op eigen kracht realiseerde, ging Abattoir Fermé ook geregeld samenwerkingen aan in allerlei disciplines - van opera tot dans, van concert tot televisie: o In coproductie met de zender Acht realiseerde Abattoir Fermé de culttelevisiereeks MONSTER! (2011). o Voor het Opera XXI-festival maakte Abattoir Fermé de wereldcreatie L'Intruse (2011), gevolgd door Wagners Tristan und Isolde (2013) in de Vlaamse Opera. o O.a. via het filmconcert Arcanum (2011) en de verzamelrelease van Works for Abattoir Fermé (2012, Miasmah Records), werkte Abattoir Fermé innig samen met huiscomponist Kreng. Daarnaast realiseerde Abattoir Fermé videoclips en/of concerten voor Helmut Lotti, Cole Park, een bigband en Capsule. o In 2012 sprak artistiek leider Stef Lernous de State of the Union op het Theaterfestival uit. o Samen met de studenten Spel van de hogeschool RITCS ontstonden de coproducties Baroque Bodies (2012) en Lizzie Borden (2013). o Na een eerste Zuid-Koreaanse samenwerking voor de danssolo Entrance (2013), presenteerde Abattoir Fermé een volgende première in Seoul met Nymf (prijs voor Best Piece of 2015). o In 2016 bewerkte het gezelschap Lulu in coproductie met Theater Oberhausen (D), op muziek van The Tiger Lillies (UK). o In 2016 cureert Abattoir Fermé de kunsttentoonstelling Divine Decadence in het Kasteel van Gaasbeek. In 2016 realiseerde de stad Mechelen een uitbreiding van Abattoir Fermés infrastructuur met een tweede repetitiezaal en extra kantoorruimtes. Overzicht eigen producties sinds 2017: Het Proces (2017), Drek (2017), Hamlet (2017), Medusa (2018), The Black Forest Chainsaw Opera (2018), Troupe (2018), Bangerik (2018), Gonzo (2018), Factory (2018), Salome (2019), De Expo Show (2019), Zandman / Der Sandmann (2019), Groezel (2019), Ubu Rex (2020), Herrie (2020), De Kersenvla (2020), Hotel Poseidon (film)(2021), Glitch (2021), Mij die ge graag in het donker ziet (2022), CQ. (2023), Genesis (2024), ...